นางมารยอดเสน่หา รักตาภา เขียน

นางมารยอดเสน่หา

ใคร ๆ มองเธอว่าเป็นนางฟ้า แต่สำหรับเขาเธอคือนางมาร หากแต่เป็นนางมารยอดเสน่หาของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น

ความเจ็บช้ำกล้ำกลืนทำให้ "ศุภสินี อาคิรัชน์" ต้องทำใจยอมรับอย่างไม่มีทางเลือก เมื่อคนที่เธอเฝ้ารัก เฝ้าหวงกำลังจูงมือคนที่เขา

รักเขาสู่ประตูวิวาห์ หากแต่เมื่อฟ้าลิขิตไว้ให้เราคู่กัน อุปสรรคใดเล่าจะขวางกั้น ความวุ่นวายจึงบังเกิด 

แล้วอย่างนี้ "ภูมิศักดิ์ ติรชญาธร" จะทำเช่นไรเมื่อผู้หญิงที่เขายอมมอบตำแหน่งนางมารจอมวายร้ายให้ได้เปลี่ยนฐานะมาเป็น "เมีย"

"ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีคุณสมบัติที่จะมาเป็นเมียพี่ ถ้าอยากมากพี่จะสนองให้แต่ฐานะของเธอเป็นได้แค่นางบำเรอเท่านั้น ไม่ใช่เมียเก็บ

เมียน้อย พูดง่าย ๆ คือไม่มีสิทธิ์ใช้คำว่าเมี่ยจำไว้" ศุภสินีเกร็งไปทั้งร่าง โกรธ เกลียด ริษยาและอยากเอาชนะ จะร้องก็ร้องไม่ออก เขา

ตราหน้าเธอว่าไม่มีสิทธิ์ใช้คำว่าเมีย ดูถูกว่าเป็นได้แค่นางบำเรอ ถ้าอย่างนั้นนางมารร้ายคนนี้จะลบคำสบประมาทนั้น "เธอจะเป็นเมียเขา

ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยน้ำตาก็ยอม"