อัศวินดาบประกายเพลิง (The Warlords of Nin) Stephen Lawhead เขียน ดร.พีระพงศ์ สุขแก้ว แปลและเรียบเรียง

อัศวินดาบประกายเพลิง

"เคว็นติน" เพิ่งจะนึกออกว่าเสียงกรุ๋งกริ๋งนั้นมันคือ "เสียงดนตรีแห่งดวงดาว" และลำแสงแปลบปลาบที่เห็นนั้นก็คือ.. ใบมีดของ

ดาบที่ทรงพลังนั่นเอง และแสงระยิบระยับที่เห็นนั้น 

"เคว็นติน" ตระหนักได้ทันทีว่าเขาได้เห็นมันแล้ว "ดาบซาลิคเคึยร์" ดาบซึ่งมีด้ามเป็นกลุ่มดาวทอประกายสีทอง ฝังไว้ด้วยอัญมณี

ล้ำค่า มีทั้ง ทับทิม หินเขี้ยวหนุมาน บุษราคัม และมรกต ตัวดาบค่อย ๆ เอี้ยวตัวขึ้นตั้งตรง ราวกับดาบที่ชูขึ้นเมื่อได้รับชัยชนะ

ทันใดนั้นปลายดาบก็เอนลงเป็นแนวราบ แล้วจากนั้นก็หมุนคว้างตกลงมาจากผืนฟ้าสีดำอันว่างเปล่า พร้อมเปล่งประกายเพลิง

ออกมา ท่ามกลางความมืด... ดาบสวยงามเล่มนั้นพุ่งตรงมายังโลกท่ามกลางประกายเพลิงสีขาว ความเจิดจรัสของมันทำให้ 

"เคว็นติน" ตาพร่า แต่เขาก็ยังคงจ้องมองอยู่อย่างไม่ลดละสายตา ดาบนั้นดูจะหยุดนิ่งอยู่เหนือยอดเขาที่อยู่อีกด้านหนึ่งของ

หุบเขา ที่ซึ่งน้ำตกแห่ง "เซนนิท เวลลิ่น" ไหลรินลงมาจากด้านข้างของภูเขา มันส่ายไปส่ายมาอยู่ชั่วอึดใจแล้วก็เลื่อนตกลงไป

ยังเบื้องล่างราวกับดาบที่ถูกเสียบคืนเข้าไปในฝัก แสงของมันลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว และในที่สุดก็จางหายไปในสายหมอก

"...ซาลิคเคียร์..." ดาบประกายเพลิง