ดั่งจำเลยมาร พลอยสีน้ำเงิน เขียน

ดั่งจำเลยมาร

"เต็มฟ้า" ตื่นขึ้นมาอย่างไร้ความทรงจำ ไม่รู้แม้กระทั่งตนเองเป็นใคร หรือเคยทำอะไร สิ่งที่รู้มีเพียงว่าหล่อนถูกจับตัวมากักขังเอาไว้

ในฐานะของ "ผู้หญิงแพศยา" และถูกตราหน้าว่าเป็นนังหญิงใจชั่วที่ว่างแผนฆาตกรรมคนที่เขารักอย่างเลือดเย็น แต่ต่อให้ปั้นหน้า

ใสซื่อ ร้องห่มร้องไห้ แสร้งทำเป็นสูญเสียความทรงจำอย่างไร เมฆินทร์ นายหัวหนุ่มผู้โหดเหี้ยมอำมหิตแห่งสวนยางพยับเมฆก็ไม่

เคยรับฟังหรือจะเมตตาสงสารหล่อนเลยแม้เพียงสักนิด ! เขาจะทรมาน คาดคั้นหาตัวผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังจากปากของหล่อนและ

เมื่อพบตัวการใหญ่แล้ว ทั้งมันและหล่อนจะต้องตกนรกขุมที่ลึกที่สุด เขาจะบดขยี้และเหยียบย่ำนังกากีใจชั่วไม่ให้เหลือสภาพความ

เป็นคน แต่ในที่สุดเมฆินทร์ก็ต้องหันมาเกลียดตัวเองอย่างถึงที่สุด เมื่อชายชาตรีผู้ไม่เกรงกลัวแม้แต่ความตายอย่างเขา กลับต้องมา

รู้สึกอ่อนไหวไปกับความอ่อนหวาน บอบบาง น่าทะนุถนอมของ "หญิงแพศยา" คนนี้ และมันก็เร้าความเป็นชายของเขาอย่างรุนแรง

ร้ายกาจที่สุด นับตั้งแต่จำความได้